مجاهدین خلق چه کسانی بودند؟

مطلبی از حضرت امام خمینی _ره_ نقل نشده و این مطلب جزء شایعاتی است که دشمنان به آن دامن می زنند . هر چند در مورد چرایی محاکمه و مجازات اعضای منافقان در زندانها مطالبی وجود دارد که لازم است در مورد آن صحبت نماییم . از طرفی در بررسی این موضوع لازم است در ابتداء به مساله چگونگی جدایی سازمان مجاهدین (منافقین) از انقلاب و واگرایی آنان از نظام جمهوری اسلامی توجه شود. این جدایی در اصل به گرایش های مارکسیستی و دینی و به عبارتی التقاطی کادر مرکزی سازمان در سال های اول تشکیل (یعنی سال 1344) بر می گردد . التقاطی که به خاطر آن ، مجاهدین مارکسیسم را به عنوان علم مبارزه پذیرفته بودند ، رزم و مبارزه با رژیم پهلوی را از نگاه مارکسیستی دیده و دنبال می کردند.

مجلس شورای اسلامی

 رکن اصلی نهاد قانون‌گذاری در کشور ایران است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل شده‌است. در فرمان مشروطیتاز مجلس ایران هم به عنوان مجلس مقدس^[۱] شورای ملی و هم مجلس شورای اسلامی نام برده شده‌است. در قانون اساسی مشروطه و قانون اساسی جمهوری اسلامی پیش از بازنگری نام این نهاد مجلس شورای ملی بوده‌است. هر چند که در ۳۱ تیر ۱۳۵۹ نمایندگان مجلس این نهاد را «مجلس شورای اسلامی» نامیدند.^[۲]

مصوبات مجلس شورای اسلامی اگر مورد تأیید شورای نگهبان قرار گیرند، برای اجرا به قوه مجریه ایران و قوه قضائیه ابلاغ می‌شوند.^[۳] در برخی مسائل بسیار مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ممکن است اعمال قوه مقننه از راه همه‌پرسی و مراجعه مستقیم به آراء مردم صورت گیرد که در خواست این مراجعه به آراء عمومی نیز باید به تصویب دو سوم مجموع نمایندگان مجلس برسد.^[۴] مجلس ایران از سایر قوا مستقل است و به‌طور قانونی نباید هیچ اثرگذاری از بیرون بر تصمیمات مجلس وجود داشته باشد.^[۵]

هم‌اینک در دوره دهم مجلس شورای اسلامی تعداد نمایندگان مجلس (با رئیس مجلس) ۲۹۰ نفر است و ریاست این دوره از مجلس به عهده علی اردشیر لاریجانی است.

فهرست رهبران ایران

728 BC                    Kingdom of Medes

550 BC                    Persian Empire

330 BC                    Part of Macedon

312 BC                    Seleucid Empire

63 BC                     Parthian Empire

224 AD                    Sassanid Empire

661 - 990                 Arab rule

990 - 1020                Mongol occupation

1194                      Fragmentation

1379                      Timurid Empire

1449                      Fragmentation

   Aug 1501               Empire of Persia

12 Oct 1722 - 13 Nov 1729 Afghan occupation

01 Mar 1779 - 30 Oct 1794 Civil war and fragmentation

30 Oct 1794               Zand capital of Shiraz falls to the Qajars

31 Aug 1907 - 08 Nov 1917 Divided into British and Russian spheres of influence

10 Jan 1915 - 08 Aug 1919 British and Russian (to 1917) occupation

21 Mar 1935               Imperial State of Iran/Persia

25 Aug 1941 - 02 Mar 1945 Allied occupation

05 Feb 1979               Provissional government

01 Apr 1979 -             Islamic Republic of Iran

Government: Islamic Republic

Capital: Tehran

Language: Fahsi, Azeri, Baluchi, Kurdish, Pushto, Arabic, Turkmen, Armenian

Religion: Shia Islam, Sunni Islam, Zoroastrian, Baha'i, Orthodox, Jewish

National Anthem: "Sorud-e Melli-e Iran"

National Emblem: Allah in Stylized Arabic script

National Day: Revolution Day, 11 Feb (1979)

National Motto: Esteqlal azadi Jomhori-ye eslami (Independence, Freedom and Islamic Republic)

نخست‌وزیر دولت ایران

نخست وزیر ایران به مقام و رئیس دستگاه مجریه ایران اطلاق می‌شود. نصرالله مشیرالدوله نخستین نخست وزیر ایران پس از انقلاب مشروطه است که در ۹ مرداد ۱۲۸۵ برسرکار آمد و میرحسین موسوی خامنه آخرین نخست وزیر ایران و جمهوری اسلامی ایران است که در ۱۲ مرداد ۱۳۶۸ پس از حدود هشت سال به کار خود پایان داد. این منصب حکومتی از ۱۷ مرداد ۱۳۶۸ (۳ اوت ۱۹۸۹) حذف شد و به گونه‌ای دیگر از این نوع تغییر شکل داد و کلیه اختیارات به مقام رئیس جمهور ایران منتقل شد.

فهرست رئیس‌جمهورهای ایران

تا کنون ۷ نفر طی ۱۲ دوره رئیس‌جمهور ایران بوده‌اند.

این مقام پس از سقوط حکومت شاهنشاهی پهلوی و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و بنیانگذاری نظام جمهوری اسلامی در ایران به‌وجود آمد و از تاریخ ۱۱ آذر ۱۳۵۸ با تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران شکل قانونی به‌خود گرفت.رئیس جمهور از بین نامزد‌های ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان گزینش (تأیید یا ردّ صلاحیت‌) شده ^[۱]و راه یافتگان به مرحله بعدی برای یک دورهٔ چهار ساله توسط رأی مستقیم اکثریت مطلق مردم ایران برگزیده می‌شود و انتخاب مجدّد او تنها برای یک دورهٔ پیاپی دیگر امکان‌پذیر است.

بنا بر قانون اساسی، رئیس‌جمهوری ایران پس از رهبری دومین مقام سیاسی بلندپایهٔ کشور است و هیئت دولت و قوّهٔ مجریه (یکی از قوای سه‌گانهٔ ایران) تحت امر او قرار دارد. البته تا قبل از بازنگری قانون اساسی در سال ۱۳۶۸، مطابق اصل ۱۳۴ ریاست هیئت دولت با مقام نخست‌وزیر بود؛ بنابراین ۳ رئیس‌جمهور اوّل ایران (سید ابوالحسن بنی‌صدر، محمدعلی رجایی، سید علی خامنه‌ای) رئیس کابینه محسوب نمی‌شدند. رئیس‌جمهور همچنین به عنوان مجری قانون اساسی، رئیس شورایعالی امنیت ملی و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز فعّالیّت می‌کند. تنها نخستین رئیس‌جمهور ایران (بنی‌صدر) مقام فرماندهی کل نیروهای مسلّح را برعهده داشته‌است و پس از عزل و رد صلاحیت این وظیفه به رهبری سپرده شد، مابقی رؤسای جمهور حائز این مقام نبوده‌اند.

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

بِسْمِ اَللَّهِ اَلرَّحْمنِ اَلرَّحِیمِ

لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ وَ أَنْزَلْنا مَعَهُمُ اَلْکِتابَ وَ اَلْمِیزانَ لِیَقُومَ اَلنَّاسُ بِالْقِسْطِ^[۱]

مقدّمه

قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مبین نهادهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعه ایران بر اساس اصول و ضوابط اسلامی است که انعکاس خواست قلبی امت اسلامی می‌باشد. ماهیت انقلاب عظیم اسلامی ایران و روند مبارزه مردم مسلمان از ابتدا تا پیروزی که در شعارهای قاطع و کوبنده همه قشرهای مردم تبلور می‌یافت این خواست اساسی را مشخص کرده و اکنون در طلیعه این پیروزی بزرگ، ملت ما با تمام وجود نیل به آنرا می‌طلبد.

ویژگی بنیادی این انقلاب نسبت به دیگر نهضت‌های ایران در سده اخیر مکتبی و اسلامی بودن آنست. ملت مسلمان ایران پس از گذر از نهضت ضد استبدادی مشروطه و نهضت ضد استعماری ملی شدن نفت به این تجربه گرانبار دست یافت که علت اساسی و مشخص عدم موفقیت این نهضت‌ها مکتبی نبودن مبارزات بوده است. گر چه در نهضت‌های اخیر خط فکری اسلامی و رهبری روحانیت مبارز سهم اصلی و اساسی را بر عهده داشت ولی به دلیل دور شدن این مبارزات از مواضع اصیل اسلامی، جنبش‌ها به سرعت به رکود کشانده شد از اینجا وجدان بیدار ملت به رهبری مرجع عالیقدر تقلید حضرت آیت الله العظمی امام خمینی ضرورت پیگیری خط نهضت اصیل مکتبی و اسلامی را دریافت و این بار روحانیت مبارز کشور که همواره در صف مقدم نهضت‌های مردمی بوده و نویسندگان و روشنفکران متعهد با رهبری ایشان تحرک نوینی یافت. (آغازنهضت اخیر ملت ایران در سال هزار و سیصد و هشتاد و دو هجری قمری برابر با هزار و سیصد و چهل و یک هجری شمسی می‌باشد.

طلیعهٔ نهضت

اعتراض در هم کوبنده امام خمینی به توطئه آمریکایی «انقلاب سفید» که گامی در جهت تثبیت پایه‌های حکومت استبداد و تحکیم وابستگی‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایران به امپریالیزم جهانی بود عامل حرکت یکپارچه ملت گشت و متعاقب آن انقلاب عظیم و خونبار امت اسلامی در خرداد ماه ۴۲ که در حقیقت نقطه آغاز شکوفایی این قیام شکوهمند و گسترده بود مرکزیت امام را بعنوان رهبری اسلامی تثبیت و مستحکم نمود و علیرغم تبعید ایشان از ایران در پی اعتراض به قانون ننگین کاپیتولاسیون (مصونیت مستشاران آمریکایی) پیوند مستحکم امت با امام همچنان استمرار یافت و ملت مسلمان و بویژه روشنفکران متعهد و روحانیت مبارز راه خود را در میان تبعید و زندان، شکنجه و اعدام ادامه دادند.

در این میان قشر آگاه و مسئول جامعه در سنگر مسجد، حوزه‌های علمیه و دانشگاه به روشنگری پرداخت و با الهام از مکتب انقلابی و پربار اسلام تلاش پی گیر و ثمر بخشی را در بالابردن سطح آگاهی و هوشیاری مبارزاتی و مکتبی ملت مسلمان آغاز کرد. رژیم استبداد که سرکوبی نهضت اسلامی را با حمله دژخیمانه به فیضیه و دانشگاه و همه کانونهای پرخروش انقلاب آغاز نموده بود به مذبوحانه‌ترین اقدامات ددمنشانه جهت رهایی از خشم انقلابی مردم، دست زد و در این میان جوخه‌های اعدام، شکنجه‌های قرون وسطایی و زندانهای دراز مدت، بهایی بود که ملت مسلمان ما به نشانه عزم راسخ خود به ادامه مبارزه می‌پرداخت. خون صدها زن و مرد جوان و با ایمان که سحرگاهان در میدان تیر فریاد «الله اکبر» سر می‌دادند یا در میان کوچه و بازار هدف گلوله‌های دشمن قرار می‌گرفتند انقلاب اسلامی ایران را تداوم بخشید بیانیه‌ها و پیامهای پی در پی امام به مناسبت‌های مختلف، آگاهی و عزم امت اسلامی را عمق و گسترش هر چه فزون تر داد.